Blijf via e-mail op de hoogte van nieuwe blogs

Oh nee hè, daar gaan we weer

Ken je die? Sta je ’s ochtends lekker onder de douche en dan beginnen je kinderen te kibbelen. En jij staat direct ‘aan’: ‘Hup, douche uit, naar beneden en voorkomen dat er ruzie ontstaat. Waarom moet het toch altijd zo? Nu is mijn dag alweer verpest en kan ik me straks niet concentreren op mijn werk.’

Niet vreemd hoor, die reactie. Want als je een kind hebt met autisme, ODD of een aanverwante diagnose heb je er waarschijnlijk ervaring mee. Dat jouw dag begint met geschreeuw en gegil. Smijtende deuren en omver getrapte stoelen. Een kind dat je met geen mogelijkheid nog op tijd op school krijgt. Of de buurvrouw die aanbelt om te vragen of alles goed is. Logisch dus dat je je uiterste best doet om dat te voorkomen. Want jij bent door ervaring wijs geworden.

Altijd ‘aan’ staan

Maar het kost je wel hartstikke veel energie. Doodmoe ben je. Want je staat continu ‘aan’. Alsof je 24/7 piketdienst hebt: altijd klaar om direct in actie te komen. Nooit even de teugels laten vieren, want stel dat ….

En dat houdt niemand vol.

Maar hoe dan wel?

Want je kunt toch niet aan de zijlijn toekijken terwijl je kinderen elkaar de hersens inslaan?

De vechtschakelaar

Stel je voor. Ergens in jouw hoofd zit een ‘vechtschakelaar’. Als je vechtschakelaar aanstaat, betekent dat dat je vecht tegen elke lichamelijke of emotionele pijn die je tegen komt. Welk ongemak zich ook aandient, je doet je uiterste best om ervan af te komen of het te vermijden.

Even terug naar zo’n ochtend. Jij staat onder de douche en je hoort je kinderen kibbelen. Als je vechtschakelaar aanstaat, moet je absoluut voorkomen dat het escaleert: ‘oh nee, daar gaan we weer. Waarom moet het toch altijd zo? Wat zullen de buren wel niet denken. Mijn dag is alweer verpest.’ Het gevolg is dat je bang wordt voor je angst: ‘Het is niet eerlijk. Waarom gebeurt dit steeds?’ Of je wordt moedeloos van je angst: ‘Hier heb ik niet voor gekozen. Waarom heb ik geen ‘normaal’ gezin?’

Naast de angst voor ruzie die je oorspronkelijk voelde, voel je nog een heleboel andere emoties: verdriet, frustratie en angst voor je angst.

Maar stel je nu voor dat je je vechtschakelaar uitzet. In dat geval vecht je niet als er een onaangenaam gevoel opkomt. Dus als er angst opkomt vecht je er niet mee, maar probeer je in plaats daarvan te kijken naar wat er met je gebeurt: ‘Ok, mijn schouders zijn gespannen. Er zit een knoop in mijn maag.  Ik merk dat ik allerlei gedachtes heb, zoals: ‘ik moet voorkomen dat er ruzie ontstaat’ of ‘als er weer ruzie komt kan ik vandaag niet functioneren op mijn werk.’

Als je vechtschakelaar uitstaat betekent het niet dat je je angst niet meer voelt. Ook niet dat je er geen last van hebt of het fijn vindt. Als je vechtschakelaar uitstaat voel je je angst nog steeds. Maar je kiest ervoor geen tijd en energie te steken in het bevechten van je angst.

Stop met vechten tegen je emoties

Als je vechtschakelaar uitstaat, stijgt of daalt je angstniveau, al naar gelang je situatie. Zijn je kinderen rustig aan het ontbijten, dan daalt je angstniveau. Maken ze ruzie, dan stijgt je angst. Je zou deze angst ‘schoon’ ongemak kunnen noemen. Maar als je met je angst in gevecht gaat, neemt je ongemak toe. Vechten tegen je ongemak werkt als een soort emotieversterker: je wordt bang voor je angst, raakt er boos en gefrustreerd over of het maakt je verdrietig en moedeloos. Dit toegevoegde leed zou je ‘vuil’ ongemak kunnen noemen. Aan ‘schoon’ ongemak kunnen we niets doen, maar we kunnen ‘vuil’ ongemak wel verminderen. Hoe dan? Dat doe je door je vechtschakelaar uit te zetten en je aandacht te richten op het hier en nu. Een goede manier om dat te doen is om jezelf te leren gronden:

  • Ga zitten.
  • Druk je voeten stevig op de vloer en voel hoe je erbij zit.
  • Kijk om je heen in de kamer en merk op wat je ziet. Merk op wat je hoort. Merk op wat je doet.
  • Richt je aandacht op je ademhaling en adem 10 keer rustig in en uit

Als je dat doet zul je direct merken dat je rustiger wordt. Door jezelf te gronden kalmeer je jezelf. En dat zorgt ervoor dat je weer helder kunt nadenken. En helder nadenken is een essentiële eerste stap om effectief op het probleem van dat moment te reageren.

Tsja, zul je denken. Dat klinkt allemaal mooi en aardig. Maar dat gaat me natuurlijk niet lukken in the heat of the moment. Dat klopt, het gaat je waarschijnlijk ook niet direct lukken. En ook niet in alle situaties. Want hé, jij bent ook maar een mens. Maar je kunt er wel steeds beter in worden, in je aandacht richten op het hier en nu. Echt, geloof me. Het is een vaardigheid die je kunt trainen. Net zoals fietsen of gitaar spelen. En hoe vaker je het oefent, hoe makkelijker het wordt.

VGZ heeft een gratis mindfulnessapp die je kan helpen bij het richten van je aandacht op het hier en nu.

Coaching

En, zeg eens. Hoe zit dat met jou? Sta jij ook de hele dag ‘aan’? Heb je nooit eens het gevoel dat je rustig achterover kunt leunen? En word je daar doodmoe van? Als je daar wel wat hulp bij kunt gebruiken, mail me dan. Dan maken we eens vrijblijvend kennis. Of kijk even hier.

P.s. Speciaal voor ouders van kinderen met gedragsproblemen heb ik een online programma gemaakt met videolessen, oefeningen en geleide meditaties. Je leert wat je kunt doen om spanning te verminderen, hoe je effectiever om kunt gaan met je emoties en hoe je rustig blijft in stressvolle situaties.  Klik hier voor een gratis voorproefje.

Over Esther

Ik coach mensen met stress en burn-outklachten of gevoelens van levend verlies, werkgerelateerd of als gevolg van privéomstandigheden. Ik help je een goed evenwicht te vinden tussen zorgen voor jezelf en zorgen voor anderen.

Gratis kennismaken

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *