Blijf via e-mail op de hoogte van nieuwe blogs

Nee zeggen? Drie tips die dat makkelijker maken

Nee zeggen. Als kind vond ik dat al moeilijk. Wilde een vriendinnetje afspreken en had ik geen zin? Dan vroeg ik mijn moeder of het kon, ondertussen stiekem met mijn ogen seinend dat ik niet wilde. Vaak pikte mijn moeder die boodschap niet op en riep ze: ‘natuurlijk kan dat’. Met als gevolg dat ik boos was. Op mijn moeder, op mijn vriendinnetje (omdat ze me gevraagd had!) en het allermeest op mezelf: waarom durfde ik toch niet gewoon te zeggen dat ik die dag niet zo’n zin had?

Niet nee durven zeggen is een belangrijke oorzaak van stress. Ga maar na, al die keren dat je ja zegt tegen die extra opdracht terwijl je al omkomt in je werk. Dat je meegaat naar een concert, terwijl je eigenlijk liever onder een dekentje op de bank zou liggen. Of dat je op je enige vrije dag toch weer kerstballen staat op te hangen op de school van je kind.

Nee zeggen is lastig. En het maakt je niet populair. Ik merk het nu, op dit moment, als ik die zin opschrijf over de kerstballen op school. ‘oei, is dat nou een handig voorbeeld? Zal jij als lezer me nog wel aardig vinden? Want leerkrachten hebben het al druk genoeg, ouders zijn echt nodig voor dit soort extra’s. Ik kan het niet maken om er altijd dezelfde ouders voor op te laten draaien. En ik vind het toch ook belangrijk dat het op school gezellig is met kerst?’

Dat bedoel ik dus. Nee zeggen ís moeilijk. Je stelt de ander teleur. Je doet de ander tekort. De ander vindt je niet aardig, egoïstisch of asociaal. Of erger nog, hij wordt misschien wel boos op je.

We zijn als mens geprogrammeerd om van nature ‘ja’ te zeggen tegen andere mensen. Het appelleert aan een van onze oerbehoeftes als mens: geaccepteerd worden en erbij horen. Erbij horen is evolutionair gezien van levensbelang. In de geschiedenis van de mensheid leefden we 99% van de tijd in groepen. Als je uit de groep gegooid werd kon je geen voedsel uitwisselen, niet gezamenlijk jagen en je ook niet voortplanten. Hoe lang denk je dat je het dan volhield, zo in je eentje, ook nog eens omringd door wilde dieren en andere gevaren? Niet lang. Onderdeel uitmaken van de groep was dus van levensbelang. En dat is tegenwoordig niet anders. Want al is het niet direct levensbedreigend in je eentje, ook nu is deel uitmaken van de groep een belangrijke sociale behoefte. We willen erbij horen en gewaardeerd worden.

Het is dus normaal dat nee zeggen zo lastig is.

Maar die drie tips uit de titel dan? Waarmee nee zeggen makkelijk wordt?

Sorry.

Daarmee heb ik je misleid. Omdat ik wilde dat je deze blog ging lezen. Maar tips die nee zeggen moeiteloos maken heb ik niet voor je. Nee zeggen ís moeilijk. Face it. Het voelt meestal niet goed om nee te zeggen.

De enige vraag is: ben je bereid dat negatieve gevoel, het ongemak dat nee zeggen met zich meebrengt toe te laten en te ervaren?

En dat hangt ervan af. Soms ben je niet bereid tot dat ongemak. En schuif je tóch aan bij dat etentje van het werk van je partner. Omdat je hem of haar er een groot plezier mee doet of omdat je het nóg vervelender zou vinden om uit te leggen waarom je er dit jaar niet bij bent. En dat is ok.

En in andere gevallen ben je er wél toe bereid. Omdat het belangrijk voor je is om op dat moment voor jezelf te kiezen. Dan zeg je nee tegen de ander en neem je het ongemak dat daarbij hoort op de koop toe.

Realiseer je dat je altijd een keuze hebt. En kies bewust, op basis van wat voor jou op dit moment echt belangrijk is. Zonder dat je je daarbij teveel laat leiden door wat je over jezelf denkt en hoe je jezelf beoordeelt. Of door wat anderen over je zullen denken.

Over Esther

Ik coach mensen met stress en burn-outklachten of gevoelens van levend verlies, werkgerelateerd of als gevolg van privéomstandigheden. Ik help je een goed evenwicht te vinden tussen zorgen voor jezelf en zorgen voor anderen.

Gratis kennismaken

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *